Po pierwsze, przyroda. Po to właśnie wracam na Łotwę. Kiedyś już tu byłam podczas rowerowej podróży. Teraz jest nieco więcej czasu na pieszą eksplorację.
Park Narodowy Gauja na Łotwie to taki przyrodniczy pewniak. „Gauja” to największy i najstarszy park narodowy Łotwy. Jaskinie w czerwonych piaskowcowych klifach nad rzeką Gauja, skały, zamki na wzgórzach, rozlewiska. Wszystko utopione w świeżej majowej zieleni.
Włóczymy się po tutejszych szlakach. Biwakujemy pięknie, choć noce jeszcze chłodne. Ciągnie nas więc do ogniska każdego wieczoru.
Po drugie, łotewskie miasta i miasteczka. Spokojne, urokliwe. Ryga absolutnie nie przytłacza wielkomiejskim charakterem. Centrum to klimatyczne zaułki i urocze kamieniczki.
Z nowej zabudowy uwagę zwraca niedawno wybudowana biblioteka narodowa. Ładna.
Ale moim numerem 1 wśród łotewskich miast jest Kuldiga. Uwielbiam to niecukierkowe, pełne autentycznych znaków historii miasteczko. Drewniane domy nadszarpnięte duchem czasu, ceglany stary most i najdłuższy ponoć, choć niewysoki, wodospad w Europie.