Ok 50 km do granicy tadzyckiej Pamir tuz przed nami Robi niesamowite wrazenie Mnostwo sniegu Potezne gory Przed nami pustkowia Nastepna miejscowosc za ok 300km

Dzis 90 km ok 1500m podjazdow. Droga super aut malo troche chinskich tirow. Wszystko chinskie. Nawet tico podstawowe auto kirgizow. wokol piekne zielone gory. Jutro w planie przelecz 3600. Jedzenie srednie ale da sie przezyc. Baranina to podstawa do tego kumyz czyli sfermentowane mleko konia tzn kobyly.

Dzis szalona jazda po Osz i wolne zdobywanie wysokosci Widac juz biale potezne szczyty Pamiru lsnia w Sloncu Ludzie kreca glowami jak im mowimy gdzie jedziemy

Rowery doleialy cale jedziemy juz do Osz przez piekne gory Tien Szan widoki genialne. Snieg Gaz kupilismy od Holendrow po drodze wiec nie potrzebujemy Pa

Tak więc można na serio zacząć kompletować niezbędny ekwipunek. Już w sobotę wylatujemy!
Walczę jeszcze z rowerem, bo wciąż coś nie działa tak, jakbym tego sobie życzyła. Mam nadzieję, że po ostatnich zabiegach (dziś po raz kolejny rower odebrany z serwisu), wszystko będzie ok. Nowe całe tylne koło, nowe hamulce, kaseta, przednia środkowa zębatka, siodełko, uchwyty, pedały, licznik, konserwacja i kilka drobniejszych poprawek…
Niedługo z oryginału niewiele zostanie…

Azja centralna- mieszanka kultur, religii, legendarny „jedwabny szlak”, miejsca zapomniane przez nasze „cywilizowane” społeczności.  No i te góry, krajobrazy – surowe i piękne. Szczyty powyżej 7 tys metrów, lodowce, górskie rzeki, wysokie przełęcze, piękne doliny. Potężne góry Pamir.

To mój wymarzony rejon. Podobno marzenia się spełniają. Jak wypadają w konfrontacji z rzeczywistością? Lepiej!

Czasu do wyjazdu zostało niewiele, przygotowania ruszyły pełną parą. Zbieranie informacji, załatwianie wiz, kompletowanie sprzętu. Czuć, że to już niedługo…